Amsterdam od strony wody

Bywałam w wielu miastach, gdzie jednym z lajtmotivów była woda. Sama mieszkam nad morzem. Ale kanały Amsterdamu to osobna forma życia. Bez nich to miasto nie miałoby krążenia, nie oddychałoby.

Drugiego dnia po targach mieliśmy oczywiście też potrzeby kulinarne, szukaliśmy tym razem steak-baru.

Na tym zdjęciu próbuję otworzyć oczy patrząc pod słonce. Nie udało się. 
Na początek zjedliśmy pyszne steki. 

Do tego doskonałe czerwone wytrawne wino. Nie można tego zostawić ot tak bez komentarza. 
Restauracja nazywa się Castell: BAR-beque Restaurant (adres: Lijnbaansgracht-254 252, 1017 RK Amsterdam, jakby co).

Po najedzeniu się można było wybrać się na spacer po centralnych uliczkach miasta.
Wkrótce dotarliśmy na miejsce:

Usiedliśmy przy stolikach na zewnątrz. Mieliśmy więc dobry widok na uliczkę i na kanał.

Dalej było tylko lepiej.
Okazuje się, że to nie był koniec wieczoru.

Rzut oka na uliczkę po jednej i po drugiej stronie.
I już zmierzamy dalej, czyli zobaczyć dzielnicę, gdzie można było nabyć różne ciekawe specjały.

Tutaj jak widać na obrazku, grzyby.

Ta dzielnica oferuje przeróżne używki.

Jednak na górze w większości widać dość zapuszczone mieszkania.

Przed nami wesoła grupka głównie dziewczyn. Wszyscy w bardzo dobrych humorach. Na końcu uliczzki wychodzimy na taki budynek. Na dole sprzedają kolejne specjały, w tym pieczone.

Naprzeciwko Dworzec Główny, jeśli dobrze zrozumiałam opisy.

Idziemy dalej, a przed nami pływają kanałami stateczki wycieczkowe. A gdzieniegdzie kaczki.

Tutaj zatrzymaliśmy się na dworcu wodnym gdzie można było wykupić ostatnią tego dnia wycieczkę o godz. 22.00.

Sprzedają je w sklepie z pamiątkami.
Nie wiem, jakim cudem wyszłam bez pamiątki. Chyba nie zabrałam ze sobą karty.

Za to kupiliśmy bilety dla całej ósemki. Szef zaszalał.

Niebo żegnało nas wieczornymi rozbłyskami z dysz samolotów. A na wodzie już czekała nasza łódź.

Mimo godziny na dworze było jeszcze całkiem jasno, kiedy ruszaliśmy.

Po zajęciu miejsc dostaliśmy słuchawki. O Amsterdamie można było też posłuchać w swoim języku. Polski kanał miał numer 13.

Wyruszyliśmy z portu słuchając wesołych głosów zapowiadających naszą wycieczkę.

I tu nastąpi seria cudownych zdjęć z całego rejsu. Urocze domy nad kanałem.

Większość z nich nie jest zbyt szeroka, ponieważ opłata podatku była naliczana od szerokości fasady. Dlatego niektórzy mieszczanie rozbudowywali swoje domu w głąb działki.

Jak widzicie na zdjęciach we wszystkich domach umieszczono wspaniałe wielkie okna. A tych mieszkaniach jest naprawdę jasno.
Wszystkie kanały, przez które przepływaliśmy były oświetlone takimi obramowaniami z żarówek.

Typowa niemal w całości przeszklona fasada amsterdamskiej posiadłości.

Urocze te domy!

Poniżej budowla sakralna, niestety nie jestem pewna, jaki to kościół.

Przejazd po kanałach to była uczta dla oczu i serca. Często wychodziłam na pokład, nie wszystkiego wysłuchałam. Bo doświadczanie tych widoków było dla mnie o wiele ważniejsze. Zagłębianie się pod most…

c.d.

i wynurzanie się.

Pięknie, po prostu pięknie jest!

Zachwycające spojrzenie za siebie.

I kolejne typowo amsterdamskie fasady. Takie jak ten dom z okiennicami.

Dodatkowy bonus – widok mostów od spodu.

Co jeszcze?
Ano nagle wypłynęliśmy na szerokie wody rzeki Amstel. I tu się zaczęły widoki!

Jeśli jeszcze raz będę w Amsterdamie, może zlokalizuję najpierw wszystkie zabytki. Tym razem będzie tylko o tych, które mnie najbardziej zainteresowały.

Powyżej widzicie Science Centrum Nemo, czyli Centrum Naukowe Nemo. ciekawym obiektem jest ta łódź.

Poniżej tzw. zegar głupiego Jasia, bo pokazuje godziny jak chce.

Tu poniżej widzimy łodzie mieszkalne. Do pewnego czasu można było sobie taką łódź kupić i dostać zezwolenie na jej zakotwiczenie na którymś z kanałów miasta. Ale teraz od dłuższego czasu już nie wydaje się zezwoleń na zasiedlanie. Można tylko kupić już używaną łódź. A te są w cenie mieszkań w domach.

W tle Opera.

A poniżej jedno z najbardziej znanych miejsc w Amsterdamie: Magere Brug.

Niedługo później rozładował mi się telefon, a aparatu na tę wycieczkę ze sobą nie zabrałam. Myślę zresztą, że wystarczy wrażeń jak na trzy dni, nawet jeśli wziąć pod uwagę, że podróżowaliśmy praktycznie tylko wieczorami. Amsterdam zapamiętam bardzo dobrze i mam nadzieję, że jeszcze do niego wrócę.