DP IW – 036, o życiu w realu

ŻYCIE W REALU

Wprawdzie Dziennik ostatnio przestał być typowym dziennikiem, ale spodobała mi się konwencja, więc zostaje. Dziś napiszę troszkę o tym, co robię ostatnio w realu.

BANKSY 2.0

Ostatnio (jak dobrze!) znów oderwało mnie od komputera, bo większość dnia spędzam poza domem. Na spacerach, na rowerze, czy w galerii sztuki! 🙂 No właśnie. Miałam to szczęście, że moja przyjaciółka K. wygrała na loterii organizatora bilety na wystawę Banksy’ego w Bremie, dzięk czemu nasze planowane pójście tam jeszcze raz zostało sfinansowane przez Wystawcę :). My szczęściary!

Tym razem było mniej odwiedzających, większość pewnie odwiedziła wystawę w początkowych tygodniach. Miałyśmy więc możliwość podejść jeszcze raz do zdjęć i porobić jeszcze lepsze ujęcia, przyjrzeć się temu, czego nie dostrzegłyśmy za pierwszym razem – a za każdym razem widzi się coś nowego. Mogłyśmy też porobić sobie zdjęcia.

Na poniższym zdjęciu K. od tyłu, przed swoim najbardziej ulubionym obrazem w dwóch wariantach. Na kolejnym zdjęciu jestem ja.

A wracając do świata realnego – to właśnie w nim przebywałam ostatnio o wiele więcej w czasie, kiedy mnie nie było na blogu i kiedy o wiele mniej bywałam w wirtualu.

I uważam to za wartość dodaną. Nawet mi nie bardzo brakuje sieci…

WOLĘ ROWER, SPACER, POWIETRZE

A na rowerze czy spacerze można zaobserwować chociażby takie przedstawienia, jak ten bujający w obłokach misiek – na Festiwalu Latawców, który odbył się w Bremerhaven w mijający weekend.

A propos latawców – uważam, że warto kliknąć w misia i obejrzeć z muzyką.

Albo też…

WIDOKI I ZAPACHY, ODGŁOSY PO DRODZE

Tym razem wybrałam się w bardziej techniczną część miasta, gdzie stoją wielkie statki w dokach, w naprawie lub na konserwacji. Albo przy kanałach, przez które te wielkie bomble są holowane przez małe ale silne statki-holowniki.

Powyżej widać tylko wycinek z jednego dnia. Zrobiłam po mieście i okolicy ok. 32 km na rowerze. Muszę przyznać, że po takim dniu czuję może trochę zmęczenie, ale jestem całkowicie spokojna, szczęśliwa i zadowolona.

JAKIE POTRZEBY ZASPOKAJA WIRTUALNA RZECZYWISTOŚĆ?

Wróciłam myślami podczas jazdy też do poprzedniego wpisu, czyli filmu The Social Dilemma, który mocno mną – jak wiecie – wstrząsnął.

Myślę, że to zawieszenie w świecie wirtualnym jest pewnego rodzaju odpowiedzią na ludzką potrzebę, a raczej potrzeby: docenienia, zauważenia, zaistnienia, brylowania w towarzystwie, połechtania swojego ego, otrzymania dowodów sympatii od osób obcych, kiedy brakuje ich lub jest ich zbyt mało od bliskich. Bycie w sieci spełnia też wiele nierealnych potrzeb, tzn. tych których nie damy rady zrealizować w życiu. Wprawdzie sama nie zatańczę pewnych tańców, ale mogę wyszukać je w sieci i wrzucić na story, zawsze kogoś zachwycę.

Najczęściej obserwuję w social mediach profile, które mi coś dają, czyli takie, z których czegoś mogę się nauczyć, zdobyć wiedzę w interesujących mnie dziedzinach. Na innych z kolei mogę nacieszyć pięknem wizualnym, posłuchać muzyki, odpocząć w świecie przyrody, nawet kiedy za oknem wichura. Kolejny rodzaj atrakcji w sieci to nieograniczona wręcz skarbnica śmieszków, memów, żartów, na tematy aktualne i starsze. Wciskasz guzik i możesz znaleźć dowolnego twórcę, jego występy, jeśli to stand-uper, albo jego taniec, jeśli to tancesz. Olbrzymia różnorodność i wielowymiarowość bodźców, nic dziwnego, że tak łatwo ulec urokowi takiej bańki pełnej wrażeń za darmo … A tak przy okazji, pamiętamy, co to znaczy, jeśli coś jest za darmo (Obejrzyj The Social Dilemma), prawda?

A ŚWIAT REALNY?

Wiemy to wprawdzie nie od dziś. Ale nawet jeżeli mamy wiedzę i świadomość tego, co robi zbytnie wroźnięcie w rzeczywistość wirtualną, zresztą jak każdy nałóg, często nie umiemy dostarczyć sobie dostatecznie dużo pozytywnych wrażeń realnie. Dogębnie, doocznie, dozmysłowo.

A przecież to w sumie takie proste! Żeby nakarmić swój umysł, zmysły, zainteresowania tak niewiele trzeba zrobić. Ale najlepiej zrobić to na własnych nogach i w świecie realnym.

Jeżeli od dziecka interesowała nas muzyka, to nadal możemy jej słuchać, rozwijając swój gust muzyczny. A może sztuka – to warto przejść się do galerii, albo w deszczowy dzień poczytać o ulubionych twórcach lub obejrzeć o nich jakiś materiał. Kiedy naszym konikiem jest ogród – to warto zapewnić sobie maksimum zieleni w otoczeniu, albo chociaż parę kwiatów doniczkowych w domu czy na balkonie. A może hobby to film lub książka – nie było chyba jeszcze czasów, kiedy dostęp do bibliotek i kinematografii całego świata i wszelkiego rodzaju byłby tak łatwy! Dla miłośników sportu na każdym rogu siłownia lub basen, albo tor dla rowerów i na rolki. A dla takich sprzętów jak rolki, rower, czy deskorolka to już w ogóle bez problemu. W każej z tych kategorii są sprzęty w różnych cenach, co pozwala na realizację tego celu po dostępnych kosztach i wygodne ścieżki lub place do jazdy. Lubisz gotowanie – znajdziesz tyle dostępnych recept w sieci i w księgarniach, że głowa mała, aż nie wiadomo, od czego zacząć. I do tego wszystkiego wystarczy chwila zastanowienia, wybór i już jesteśmy w trasie, albo mamy kupiony bilet do galerii lub książkę / film / płytę.

Nawet randkowanie można już obecnie prowadzić z punktu wyjścia, jakim jest sieć, choć tutaj zaleca się znaczną odporność i mądrość. To już może lepiej iść gdzieś, gdzie na żywo można spotykać dużą ilość ludzi i tam próbować kogoś wyłapać albo dać się zauważyć.

Jeśli mamy potrzebę podyskutować na interesujące nas tematy, zawsze gdzieś w sieci już istnieje grupa lub forum założone specjalnie do tego celu, chociaż w sieci to są zawsze jakieś pola bitwy, na żywo chyba jest wyższa kultura dyskusji, bo widzimy drugiego człowieka i nie wszystko przejdzie tak gładko jak w sieci…

JAKIEŚ HOBBY, RADOŚCI?

Tymczasem niektórzy ludzie idą do pracy, przychodzą z pracy i na tym się kończy ich aktywność. Ewentualnie jeszcze zamawiają jakieś jedzenie do domu i to koniec! W takim kołowrotku łatwo zatracić kontakt z życiem, które jest piękne już samo w sobie.

Dlatego ostatnio więcej jestem na dworze, na rowerze, spacerze, coś oglądam czy fotografuję, zamiast zanurzać się w social mediach. Już po tych kilku dniach czuję się lepiej a i moja komórka wykazała obniżkę liczby godzin spędzonych sieciowo.

Oczywiście czasem nie ma nawet chwili na relaks, na rozkoszowanie się życiem, bywają gorsze stany zdrowia, czy nawał pracy. Ale tym bardziej w wolnych chwilach warto celebrować to, co nas otacza, a co często uważamy za tak normalne.

Tu na ulicach często spotyka się osoby na wózkach lub starsze, z balkonikami. Ostatnio przede mnę taki starszy pan dosłownie biegł z balkonikiem 🙂 Kiedy mnie zauważył, zwolnił, a szkoda, miałam o nim bardzo pozytywne zdanie.

I tym miłym akcentem kończę dzisiejszy wpis, dziś z pewnością na moim planie też będzie spacer lub rower, albo oba.