Letnie szlaki, Cuxhaven

Bronię się przed tym starając się nie myśleć, ale nieuchronnie kończy się tegoroczne lato, ostatnio zalewające upałami miejskie dżungle, i wysysające resztki wilgoci z gruntu…

Dawno mnie tu nie było, więc kilka słów w nawiązaniu do ostatniego wpisu. Na szczęście dawno czuję się już dobrze, a pocovidowe objawy chwilowego otępienia, czyli tzw. mgła covidowa, która sprawiała, że w niektóre dni trudno mi było sobie przypomnieć najprostsze słówka przechodzą w niepamięć. Nie badałam się szczegółowo, choć niektórzy to zalecają. Gdybym miała szczególne problemy z jakimś zakresie i czuła się źle, na pewno poddałabym się badaniom. Ale nie mam, więc wróciłam z marszu na moje zajęcia. Niesamowite, że już minęły dwa miesiące mojego kursu! W nadchodzącym tygodniu zacznie się nowy moduł nauczania. I to mnie w tej chwili głównie zajmuje.

Żeby nie popaść w paranoję, czego jeszcze nie wiem – bo póki co więcej tego, niż tego, co wiem – staram się w weekendy odpoczywać, wyjeżdżać gdzieś poza swoją okolicę, robić zdjęcia, albo chociaż jeździć na rowerze.

Pogoda sprzyja, a ja z chęcią zmieniam miejsca, krajobrazy i cieszę się z każdej wycieczki. Z ostatnio odwiedzonych miejsc w mijającym tygodniu zaliczyłam ponownie City of Bremen, bo przyjechała do mnie w odwiedziny córcia z koleżanką (jak znów nie zajdą nieprzewidziane okoliczności, zamieszczę wpis!).

Wczoraj zaś zupełnie spontanicznie pojechałam z przyjaciółką do Cuxhaven – pochodzić po okolicy, pozaglądać w różne mniej znane miejsca urlopowej tej miejscowości.

Wyniosłam stamtąd jak zwykle ze trzy rolki zdjęć plus serię pięknych portretów, ja akurat miałam ochotę zapozować, a moja przyjaciółka chwycić za aparat. A co wyszło z naszej małej sesji zdjęciowej możecie obejrzeć tutaj:

Poza sesją portretową napstrykałam trochę widoczków, pokażę ich kilka, dla złapania atmosfery (dorzuciłam jeszcze kilka portretów, bo na IG mieści się tylko 10 sztuk):

Najważniejszym i najciekawszym punktem widokowym w Cuxhaven jest tzw. Alte Liebe, czyli długie dwupoziomowe białe molo, po którym zawsze krąży mnóstwo turystów, wieża kontrolna tuż obok (obecnie w remoncie, więc szczelnie zapakowana) i port jachtowy. Stojąc czy siedząc dłużej na molo można posłuchać, jakie jednostki zbliżają się właśnie bądź przepływają obok. Podawane są ich nazwy, dane techniczne, armator i tego typu informacje. Nigdzie indziej tego nie widziałam. Dla amatorów jednostek pływających – świetne miejsce!

Miasto Cuxhaven jest typowym nadmorskim miastem, pełno w nim starych willi, ale zdarzają się też wkomponowane w miejski styl wille/pensjonaty dla turystów.

Sporo połaziłyśmy polując na ładne fasady i ciekawe zakątki do fotografowania. Na koniec usiadłyśmy w restauracji z widokiem na morze i wypiłyśmy po kawie…

Podsumowując miasteczko jest warte odwiedzenia. A jeśli ktoś lubi pingwiny, może też odwiedzić stosowne muzeum pingwinów (ale tam nadal trzeba mieć maseczkę!), albo wybrać się w rejs do Helgolandu, gdzie można sobie pooglądać pingwiny na żywo. 🙂

IW & Katja w Cuxhaven

Cuxhaven, IW & Katja

Miłej reszty weekendu, a co tam u Ciebie?