Spotkanie Autorskie z Różą w Doncaster 23.06.2019

Kiedy w marcu tego roku usłyszałam od Róży Wigeland, że urządza swoje pierwsze zagraniczne spotkanie Autorskie, które odbędzie się w czerwcu, w Doncaster, spontanicznie postanowiłam, że na nie przylecę.
Kupując w maju bilety na lot wiedziałam jedno – od czasu naszej pierwszej rozmowy przez komunikator chciałam na żywo poznać tę fascynującą, mądrą, świetnie zorganizowaną kobietę. A czy może być lepszy sposób na poznanie człowieka, niż bezpośrednia rozmowa, spotkanie i spędzenie razem kilku dni w jej domu? Jak się okazało, moja decyzja o spotkaniu była jak najbardziej słuszna.
Pretekstem do naszego spotkania było Spotkanie Autorskie w Doncaster, ale jeszcze przed spotkaniem przez kilka dni miałyśmy okazję pobyć ze sobą.
Dawno nie zdarzyło mi się wylądować u kogoś, z kim znam się tylko za pośrednictwem internetu i trafić tak świetnie.
Mówię tu o tym, jak świetnie poczułam się, odebrana przez Różę z lotniska w Doncaster i odwieziona przez nią do domu. I o tym, kiedy odstąpiła mi na czas pobytu swoją sypialnię, i kiedy zobaczyłam te cudowne herbaciane róże pachnące dla mnie w wazonie na szafce obok łóżka.

Róże od Róży

I o tym, kiedy Róża postanowiła pokazać mi, że kawę naprawdę dobrze jest pić w łóżku. Wystarczy do tego wygodna taca, ładna filiżanka i dobre towarzystwo.

Kawa na szmacie wg Róży 🙂

Mówię też o naszych cudnych wspólnych śniadankach i kolacyjkach z Różą i jej partnerem Rafałem. Oboje postanowili przyjąć mnie podczas mojego pierwszego pobytu w Wielkiej Brytanii w taki sposób, żebym poznała jak najlepiej specyfikę Wielkiej Brytanii, w szczególności ich okolicy, poczuła smak Anglii, co świetnie się udało, bo faktycznie jedząc z nimi w kolejnych pubach różne posiłki najszybciej można poczuć się przyjętym „po angielsku”.
Dla przykładu oto zaserwowane w Wetherspoon The Red Lion nasze pierwsze śniadanie angielskie, czyli Eggs Royale, zwane też Benedict eggs. Są to jajka z miękkim żółtkiem, rozlewającym się po nabiciu widelcem na grzankach z różnego typu dodatkami, łososiem, szynką lub pieczarką. Specjalnie dla mnie sałatka, bo ja bez sałatki jak bez ręki.

Róża i Benedict eggs

Benedict eggs

Począwszy od przyjęcia na lotnisku w Doncaster imienia Robin Hooda, poprzez wspólne posiłki i wiele przegadanych godzin starałam się w sposób nieinwazyjny wtopić się w życie.

Lotnisko Doncaster

Już po kilku godzinach miałam wrażenie, jakbyśmy znały się od lat i jakby to było nasze kolejne spotkanie po dłuższym niewidzeniu się, jedno z wielu, a nie zupełnie pierwsze.
Nie będę przeładowywać Was wiedzą, wolę pokazać na zdjęciach parę najlepszych momentów. Wszystkich nie da się pokazać, bo byłby to najdłuższy wpis w historii mojego bloga. Muszę dokonać syntezy tego pobytu skupię się więc na najważniejszych wydarzeniach a ten wpis będzie o Spotkaniu Autorskim Róży, które stało się pretekstem do naszego osobistego poznania.
Spotkanie Autorskie
Zacznijmy od spotkania uczestników „Magiczny Kącik Zaczytani w UK”, które tym razem było też jednocześnie Spotkaniem Autorskim Róży Wigeland, na którym Róża opowiadała o swojej pierwszej książce Gastronautka.

Spotkanie RW, Doncaster UK

Ale nie usiedliśmy od razu w pubie. Spotkanie zaczęliśmy od spaceru po Doncaster, podczas którego Róża pełniła rolę przewodnika, opowiadała o historii miasteczka, jego najciekawszych miejscach i jego sytuacji społeczno-historycznej.
Przeszliśmy się po miasteczku, oglądając i żywo komentując wszystkie blaski i cienie życia w Doncaster, czy w ogóle w UK. Z racji moich doświadczeń ja mogłam główne poświęcić się dokumentowaniu naszego spaceru. Tutaj na zdjęciu my wszyscy: od lewej Autorzy bloga @mamotato.blog (FB), czyli Dorota Godlewska & Jędrzej Godlewski z dzieciakami, Ignacym i Helenką, IW, czyli autorka niniejszego bloga (FB), Róża Wigeland we własnej osobie (FB), Maya Bee (FB) i Karina Balska (FB), z mężem Tomkiem, pozytywnie zakręceni na punkcie weganizmu.

Uczestnicy Magicznego Kącika Zaczytani w UK, 23.06.2019, Doncaster, UK, Autor zdjęcia @Raphael Horn.

Dla amatorów na więcej zdjęć, proszę bardzo, znajdziecie je TUTAJ, Spotkanie Autorskie Róży Wigeland, 23.06.2019, Doncaster, UK. 🙂

Żyjąc na emigracji, w tym przypadku w Wielkiej Brytanii, ludzie szukają sobie kręgu znajomych, z którymi dzielą ich pasje i zainteresowania. Taki krąg znajomych o wspólnych zainteresowaniach Róża znalazła na Facebooku w grupie Magiczny Kącik Zaczytani w UK. Szkoda, że na spotkanie nie mogło przyjechać więcej osób, ale te, które przyjechały, od razu poczuły się wśród swoich.
Rozmawialiśmy po książce Róży, o innych książkach, o kulturze, o życiu na emigracji, porównując doświadczenia, dzieląc się tym, co nasze. Jak dobrze spędzić czas z ludźmi, z którymi zgadza się absolutnie wszystko: kultura, tradycja i wspólne tematy.

Czy mogłabym pisać jeszcze bardzo długo na temat naszych kolejnych wypadów i zwiedzania Anglii od podszewki? Oczywiście mogłabym, chcę i zapewniam Was, że nie ominie Was możliwość obejrzenia moimi oczami jeszcze wielu, wielu zdjęć. Ale to już przy okazji jednego z kolejnych wpisów. Ten w całości chcę poświęcić Róży i atmosferze, w której spędziłam razem z nią i Rafałem te kilka dni. Chcę powiedzieć, że nie poleciałam zwiedzić Anglii, tylko poleciałam spotkać się z Różą. Pożyć obok niej, porozmawiać wreszcie o wszystkim na miejscu, patrząc w oczy, obserwować, zwiedzać, poznać. W czasie każdej z rozmów, każdego wspólnego spaceru czy zwiedzania czułam się wyluzowana i odprężona, chłonęłam otoczenie i wspólne towarzystwo. Przez cały czas Róża i Rafał otaczali mnie wielką niewymuszoną i naturalną życzliwością ludzi, którzy już znaleźli swój cel w życiu i zwyczajnie się tym życiem cieszą.

Róża i Rafał

Nie wiem, czy znacie to uczucie, kiedy mieszasz w domu, w którym jest WSZYSTKO. Jako wszystko rozumiem takie zwykłe ułatwienia, wygodne rzeczy ułatwiające i uprzyjemniające życie, począwszy od książek, lustra przy łóżku, obrazków z motywującymi hasłami, poprzez łazienkę ze wszystkim czego można potrzebować ….
Jeśli to ostatnie stwierdzenie wydaje się takie oczywiste i że przecież Ty też masz w domu wszystko… Zastanów się, czy przypadkiem nie zabraknie Ci zaraz: papieru toaletowego (kurde!), chusteczek do nosa, książek, jedzenia w lodówce przynajmniej na kolację i na śniadanie, a do tego wszystkiego jeszcze atmosfery domu, do którego chcesz zawsze wracać… I o taką pełnię mi właśnie chodzi.

Nasze rozmowy z Różą przed wylotem:
– Tylko nie zabieraj ze sobą ręczników, kremu, pasty do zębów, jakiego szamponu używasz – tego, a to świetnie, używamy tego samego.
– Jakie rzeczy lubisz i musisz mieć koniecznie? Wodę, warzywa na surówkę, nie ma sprawy? I tak było ze wszystkim.
Zwiedziliśmy w sumie trzy miasta: Doncaster, Scheffield i Leeds. A tam centrum miast, główne atrakcje, przede wszystkim muzea i puby.
Po przyjeździe: masz wszystko, czy czegoś potrzebujesz? Jaką pijesz kawę? A może herbatę? Zjesz sałatkę, a może chcesz śniadanie angielskie? Co będziesz piła? Co masz ochotę zwiedzić? A może pójdziemy …. I tak przez cały czas.
Czułam się po królewsku dzięki temu, że Róża z Rafałem poświęcili mi tyle uwagi, ile maksymalnie można poświęcić gościowi, że pokazali mi swoją Anglię, swoje Sheffield, swoje życie, przyjemności i rozmowy.
Czy Różę czeka w życiu jeszcze wiele zmian?
Na pewno i jestem przekonana, że w zakresie tego, co można przewidzieć, będą to zmiany na lepsze.
Czy jeszcze się zobaczymy? Zrobię wszystko, żeby to było nasze pierwsze spotkanie z serii, żeby Róża odwiedziła mnie teraz w Niemczech lub w Warszawie i żeby tych spotkań było jeszcze bardzo wiele.

Jeśli dotychczas zastanawiałam się, jak sprawić, żeby życie było lepsze, czy też żeby się poczuć bardziej szczęśliwa, to te kilka dni dobitnie pokazały mi, że można i warto właśnie tak. Czyli zawsze będąc w jakimś miejscu, do którego się dążyło zatrzymać się na chwilę i sprawdzić: jak się tu czuję, czy mam wszystko, czego mi do życia i mojego codziennego szczęścia potrzeba, czy czuję się tu dobrze i czy chcę tu zostać. Jeśli na wszystkie powyższe pytania odpowiedź brzmi TAK, to wszystko w porządku. Ale i tak za jakiś czas usiądź w spokoju, albo gdzieś wyjedź i zadaj sobie to pytanie ponownie. Sprawdzaj, słuchaj siebie, a usłyszysz, jak jest.
Nie ma dnia, żebym nie przeglądała naszych licznych zdjęć, sama natrzaskałam ich chyba najwięcej z nas trojga. Nie ma też dnia, żebym nie wspominała naszych leniwych śniadanek, kiedy Róża szła do pracy na popołudnie, albo przyjemnych kolacyjek czy wyjść do pubów.
Wyjazd do innego miasta odbywał się zawsze na spokojnie, chociaż na czas. A zwiedzania w tak odprężony i wyluzowany sposób, jak z Różą, nie przeżyłam jeszcze z nikim. Można sobie było puścić duszę luzem, a ona hasała sobie niczym szczeniak po łące, to obwąchując tu i ówdzie kwiatki, to inne wiadomości zostawione przez współtowarzyszy.
Do wpisów ze zwiedzania chciałabym się przyłożyć, żeby nie była to tylko prezentacja zdjęć i nie obiecuję, że zamieszczę je wkrótce.
Na podsumowanie mogę więc Wam powiedzieć tylko jedno: tak trzeba żyć!
I nie byłabym sobą, gdybym w tym miejscu nie pokazała Wam chociaż kilku zdjęć. A skoro spotkanie odbyło się w Doncaster, to i stąd pokażę zdjęcia stamtąd.
Typowa angielska czerwona budka telefoniczna – akurat ta stoi w Centrum Handlowym

Typowa angielska czerwona budka telefoniczna

Tutaj kilka widoków z uliczek Doncaster:

Ulice Doncaster

Ulice Doncaster

Ulice Doncaster

I jeszcze widok z jednego z fajniejszych miejsc, z kawiarni połączonej z księgarnią.

Doncaster, księgarnia z kawiarnią

I widok od środka hali targowej Doncaster Market na część Corn Exchange.

Corn Exchange, część Doncaster Market

Jeszcze długo bym tak mogła, bo zdjęć i opisów mam jeszcze na kilka wpisów. Z pewnością jeszcze napiszę na temat tych odwiedzin i moich wrażeń z UK, ale na dziś pozwolę Wam się rozsmakować w tych miejscach i skupić na zdjęciach ze spotkania. Do następnego wpisu o UK zaproszę Was już niebawem.
A póki co bye bye!