Uwielbiam moją strefę komfortu

Równowaga i spokój to wartości, do których dążę od lat. Chętnie skupiam się w życiu na tym, na co sama mam wpływ, jak moja osobista strefa komfortu. I tego będę się trzymać. Bo na to mam wpływ i to mam w miarę pod kontrolą.

CZAS MIJA

Mijają trzy tygodnie od ostatniego wpisu i od podróży po kotka nad polską granicę. Dziś mamy piątek 13 listopada, to był piękny dzień, ale popołudnie i wieczór niestety są już deszczowe i bardzo chłodne. Mam w zapisanych szkicach tyle materiału, że mogłabym nim obdzielić jeszcze kilkoro blogerów, ale za każdym razem, kiedy zaczynam wpis i nie potrafię go jakoś ładnie zakończyć, zostawiam go tak i nie wracam już do niego. A nawet jeśli wracam, to zwykle już mi się tak nie podoba, jak w chwili, kiedy go ostatni raz widziałam. Więc one sobie się tam kiszą w poczekalni, a ja siadam i tym razem napiszę post, który na pewno opublikuję, bo dość już mam tego oczekiwania.

SZLACHETNE ZDROWIE

Po powrocie z wyprawy po Mozarta przechorowałam kila dni. Bóle głowy i mięśni, katar, ogólne osłabienie prześladowały mnie przez większą część pierwszego tygodnia urlopu. Kiedy już rozważałam, żeby pójść i zrobić test na covid, objawy nagle minęły. Drugi tydzień był znacznie lepszy, ale potrzebowałam całkowitego resetu, bo stresy ostatniego półrocza nieźle się na mnie odbiły. Nie szło mi nic, nawet pisanie na blogu . Za to czytanie, słuchanie muzyki a czasem jakiś program lub film w telewizji dobrze mi robiły. I spacery, kiedy pogoda była lepsza, czyli nie lało.

Krajobraz nad Morzem Północnym

Mijający tydzień już spędziłam w pracy, ale też dwa dni upłynęły mi pod znakiem migreny i kataru. Dobrze, że od wczoraj już lepiej, a mnie znowu chce się wracać do pracy i do swoich zajęć. Biorę dużo odpowiednich suplementów, bez tego byłoby ze mną znacznie gorzej i dochodziłabym do siebie nie przez 2-3 dni, tylko tygodniami. Dziś na przykład jest już bardzo dobry dzień i teraz może być tylko lepiej.

DZIEJE SIĘ HISTORIA

Na naszych oczach dokonuje się historia. Oczywiście nie przegapiłam tak ważnych rzeczy, jak rozpoczęty z powodu zaostrzenia prawa aborcyjnego w Polsce i nadal cyklicznie trwający nadal Strajk Kobiet w Polsce. Bardzo bym chciała, żeby ten protest nie pozostał bez echa. Ale jako realistka mam coraz więcej obaw, jak się sytuacja dalej rozwinie. Nie da się nie wiedzieć o wprowadzaniu kolejnych ograniczeń w związku z covidem w Polsce i Niemczech. Ciekawa też jestem, co się zmieni w związku z wynikiem wyborów prezydenta USA, zakończonych zwycięstwem Joe Bidena. Na mediach społecznościowych obserwowałam też, jak zachowywali się uczestnicy Marszu Niepodległości, który po raz kolejny udowodnił, że tak zwani polscy narodowcy w dniu Święta Niepodległości urządzają święto niszczenia mienia i prześladowania wszystkich, którzy im z jakiegoś powodu nie pasują do ich poglądów.

NASTROJE W KOLORACH JESIENI

Nie dała się też przegapić zmiana pogody na totalną jesień. Nie służy mi ta zmiana, to zakładanie na siebie tylu warstwa ubrań, że wyjście z domu przypomina szykowanie się do bitwy japońskiego shoguna. To jest ten element jesieni, który najbardziej mi przeszkadza. Bo poza tym to ja lubię zmieniające kolory z żółtych na czerwony liście, całe to przedstawienie przyrody szykującej się do zamarcia na zimę i odrodzenia na wiosnę. Lubię nosić mój jesienno-zimowy płaszcz, szale i czapki do kompletu. Albo zimne kolory z kontrastującymi dodatkami.

IW w maseczce

PRAWIE KOŃCZĘ URZĄDZANIA MIESZKANIA

Przez ostatnie tygodnie odpoczęłam wreszcie na tyle, że zaczęłam urządzać do końca moje nowe mieszkanie. Bo ono dla mnie jeszcze cały czas jest nowe. Wiadomo, że z kablami zamiast lamp z sufitu salon nie wyglądał najlepiej. Aż w końcu stała się światłość. Wreszcie poukładałam książki i różne sprzęty i drobiazgi, przenosząc je z kartonów, w których były jeszcze do niedawna – na półki starych i nowych regałów. W biurze brakuje mi jeszcze tylko dodatkowej powierzchni do pracy przy samym oknie, czyli wąskiego biurka, na moim małym biurku nie mogę się rozwinąć, a poprzednie duże biurko zostało w poprzednim mieszkaniu. Do pełnego urządzenia się została mi jeszcze tylko komoda do salonu, z szufladami – czyli z przestrzenią na klucze, okulary, maseczki, szminki i temu podobne.

Biuro IW

Biuro IW

Biblioteka IW

Lubię to miejsce, dobrze mi tu usiąść i robić rzeczy czy to na własny rachunek, a czasem i do firmy. Ale ze zmianami samego mieszkania nie szaleję, bo to nadal jednak pamiętam, że jest to mieszkanie wynajmowane, a nie moje własne.

NOWE CZY UŻYWANE?

W międzyczasie poszukiwałam też ciekawostek wśród mebli używanych. Upatrzyłam już nawet komplet mebli używanych w moim ulubionym w fornirze brzozowym. Jednak po przemyśleniu zrezygnowałam, ponieważ były one niestety za wysokie i dominujące. W salonie stoi teraz już duży regał firmy TYLKO w kolorze ciemnogranatowym, udało mi się go ustrzelić na wyprzedaży (czyli ze zwrotów), bo pełna cena była dość powalająca. Ale są to bardzo porządne meble, mogę tylko polecić pod względem jakości i wyglądu.

Regał w salonie

A na ten regał lubię popatrzeć, póki co ustawiłam w nim posiadane durnostojki i się cieszę, że wreszcie mam gdzie. Tak wiem, że są trochę za małe, jak na te przestrzenie. Ale mi to w niczym nie przeszkadza. 🙂

Regał TYLKO

Dorobiłam się też wreszcie po latach po raz pierwszy półek na CD, też z fornirem brzozowym, czyli pod kolor mojego regału RTV, trzeba je jeszcze tylko zawiesić. Urządzam się w półki na CD, podczas gdy nowych CD właściwie już od dawna nie dokupuję. Co nie znaczy, że mając już na nie wreszcie miejsce, a nie tekturowe pudełko, może znów zacznę szukać i kolekcjonować.

Używane półki na płyty CD, niedługo zawisną na ścianie, tej z RTV

UZUPEŁNIANIE SPRZĘTU, ODKŁADANE ZABAWKI I INWESTYCJE

Zauważyłam, że ostatnio nareszcie nie oszczędzam na rzeczach, których odmawiałam sobie przez ostatnie nie miesiące, tylko lata. Regały to wiadomo – jest potrzeba, bo mam dużo książek, wyposażenie itp. Biurko – bo do pracy. Ale przyznam, że w ciągu ostatnich miesięcy stopniowo pozwoliłam sobie na realizację planów, które odkładałam od lat. Każda z tych rzeczy nie jest może kosmicznie droga, ale w sumie zebrała się tego spora kupka. Dlatego rozkładam sobie te wydatki w czasie.

UZUPEŁNIANIE SPRZĘTU FOTO

Dokładnie rok temu w listopadzie 2019 (sprawdziłam i poprawiłam datę) wreszcie kupiłam sobie nowy aparat, lustrzankę CANON 250D, a potem do niej (w marcu 2020) dokupiłam teleobiektyw. Poprzednia wyzionęła ducha po 12 latach wiernej służby w czerwcu 2019, kiedy byłam u Róży w Wlk. Brytanii. Teraz dokupiłam też wygodny plecak na sprzęt foto i wodoodporne woreczki na obiektywy, żeby mi biedactwa nie zamokły i nie ubrudziły się przez nieuwagę w terenie.

ZDROWIE I RUCH

Chyba najdłużej, bo co najmniej od 5 lat, odkładałam kupno zegarka fit. No i wreszcie mam taki co to mierzy i kroki, i tętno, i wpisywaną ilość wypitej wody, i sen, i aktywność fizyczną… I wiele różnych rzeczy, ale najważniejsze są te, co powyżej. I powiem Wam, że to chyba jedna z najlepszych rzeczy, noszę go na ręku cały czas, analizuję swój sen i o ile dłużej powinnam spać, oraz pilnuję dzięki niemu, żeby wychodzić minimum kroków i wypić wody, ile należy. I do tego ładny jest skubany. I naprawdę mnie zaczął mobilizować do wyrabiania sobie zdrowych nawyków, jak z tymi krokami i z piciem odpowiedniej ilości wody, czy ze snem.

Fitbit Versa 2

PÓKI CO NIE CZAS NA WYCIECZKI I WYJADY

Może panicznie nie obawiam się pandemii, ale postanowiłam zachować konieczne środki ostrożności. Poruszam się głównie własnym środkiem transportu, bo we własnym samochodzie najbezpieczniej. Spotykam się głównie z moim przyjacielem. Unikam dużych skupisk ludzkich, zakupy robię w godzinach, kiedy jest luźniej, niedługo przed zamknięciem sklepów, zachowując dystans gdzie się da i nosząc maseczkę oraz myjąc ręce zawsze po powrocie do domu wyczerpuję tym samym większość zaleceń. Wokół mam piękne tereny spacerowe, więc jest gdzie pójść porobić zdjęcia i popatrzeć na świat.

Ostatnio wróciłam na tereny spacerowe, po których kiedyś spacerowałam z moim Schwarzem. Nadal jest tam pięknie i łezka też mi się zakręciła niejeden raz, kiedy sobie przypominałam, jak on się cieszył podczas tych spacerów… Na te owce pewnie by szczekał głupek. 🙂

Owce BHV

Oj brakuje mi go, ale teraz  mieszkam na drugim piętrze, nie wezmę na pewno już nigdy tak dużego psa. Poza tym jestem coraz bardziej zmęczona latami w biegu, i chcę trochę wreszcie pożyć dla siebie. Czas na to. Wreszcie. Dziecko odchowane, Piesio miał u mnie dobre życie. A przecież nadal mam Mozarta i jestem dla niej jedynym opiekunem. Więc bez jaj, muszę o siebie dbać i zarabiać na mój i jej komfort. Siatkę na tarasie od dawna mam założoną, jakby się kto pytał. A skoro już o komforcie…

MOJA STREFA KOMFORTU

Im lepiej mi w moim mieszkaniu, tym mniejszą ochotę mam na wychodzenie na spacery. Kiedy bywają te zimne, mroczne, mgliste dni, kiedy cały świat wygląda nieprzyjaźnie i ponuro, mam gdzie spędzać czas i dobrze mi tu. Nie mam nadal absolutnie żadnych zastrzeżeń do tego mieszkania, a cena jest uzasadniona jego jakością, więc też na to nie marudzę. Jeśli stanie się to problemem, będę musiała zmienić mieszkanie, to logiczne. Cieszę się bardzo, że zmieniłam mieszkanie i teraz jestem właśnie tu. Czyż nie dla takich momentów się żyje? Żeby sobie można było powiedzieć: TU JEST TERAZ MOJE MIEJSCE.

PLANY

Ostatnio zadałam sobie pytanie, czym ja się zajmę, jak już dokupię wszystkie brakujące meble, po czym posegreguję i poukładam zaległe dokumenty, to co ja ze sobą dalej zrobię?2 Ale wtedy sobie przypominam, że właściwie zawsze mam więcej pracy, niż czasu i mijają mi głupie myśli. Poza tym mam przecież nadal dużo do zrobienia:

1. Naukę angielskiego.

2. Kurs online do zrobienia, nie napiszę jaki, dopiero kiedy skończę.

3. Tyyyyle książek do przeczytania.

4. Tyyyyle filmów do obejrzenia. Szykuję się do abonamentu na Netflix, więc wreszcie zacznę oglądać to, co chcę, a nie tylko to, co leci w tych kilkudziesięciu niemieckich programach które mam.

Czyli na pewno zajęć mi nie zabraknie. Zresztą nigdy nie cierpiałam na nadmiar wolnego czasu, takiego stanu jeszcze nigdy nie doświadczyłam.

Tak mi mija przełom października i listopada 2020. A co u Was? Jaki etap?

Czy też jesteście zadowoleni ze swoich wyborów z ostatnich lat?